Tijdens de zomervakantie gingen de loopschoenen en aanverwante kleding mee. Ook de drinkgordel en SPIbelt.

Op de ochtend van de 3e etappe (12 augustus) naar onze reisbestemming even de loopschoenen aangetrokken om een stukje te rennen in/bij Rangau, in de buurt van Erlangen. Er waren wat meertjes en een leuk wandelgebied. Te weinig tijd om te wandelen dus dan maar rennen. De rest sliep nog, dus toch ff tijd.

Tijdens de run een paar keer gestopt voor een paar foto’s.

Met aan de overkant de camping:

En de statistieken van dit runnetje:

Na deze run zag ik een sportveld naast de camping met een soort van atletiekbaan eromheen. Kon het niet laten om eens een rondje voluit te gaan en dat ging niet onaardig. 400m in iets van 1’39”:

Die dag verder gereden en toen kwamen we aan in Malta, dus niet op Malta. Het gaat hier dan ook om Malta in Oostenrijk.
De volgende ochtend gelijk een rondje gerend om de omgeving te verkennen. Kwam bij een heuvel en dat was behoorlijk pittig. Dacht toch dat dit niet de goede weg was, dus liep weer terug. Achteraf had ik wel door kunnen lopen, want was bijna op de top. 😉

15 augustus was het tijd voor een wat langer rondje. Had op de kaart gekeken, maar bleek een weg niet goed te kunnen vinden en eindigde een paar keer op een doodlopend weggetje. Dat schoot niet op.
Wel een tussenstop bij een oldtimerhandelaar, die alleen op afspraak de zaak opent. Hele mooie bolides, waaronder een vrachtje bijzonder fraaie oude Mercedessen:

2 dagen later gestart met hetzelfde rondje als de vorige keer. Kijken of we het heuveltje wat beter/sneller opkomen en dat was inderdaad het geval:

Die middag gingen we naar de Kölnbreinsperre, een stuwmeer met dam op zo’n 22km van de dam. Dit deden we per auto. De camping ligt op 800m hoogte en het stuwmeer op 1900m. Toen begon het te kriebelen. 16 jaar geleden racefiets meegenomen om wat heuveltjes te bedwingen in Frankrijk, maar had erg veel moeite daarmee. Vorig jaar in Tsjechië een paar keer op een gehuurde mountainbike wat rondgefietst. Met mijn toegenomen conditie en afgenomen gewicht is het wel een uitdaging om deze ‘berg’ eens te gaan bedwingen per mountainbike, want deze kon je huren op de camping.
Zaterdagavond de mountainbike opgehaald om zondagochtend zo vroeg mogelijk op pad te kunnen gaan. Dit met het oog op de oplopende temperatuur (die dag zou het ongeveer 30 graden worden) en ook met het oog op mogelijke drukte op de weg.

En zo zat ik om 10 voor half 8 op de fiets op weg naar de ’top’. Lekker koel en heerlijk rustig. Er is een stuk waarbij het eenrichtingsverkeer is, maar dat gaat pas in om 9 uur. Dus er zijn wat tunneltjes waar auto’s elkaar tegen kunnen komen. De 1e wat bredere tunnel van een kleine 600m lang is geheel onverlicht en hier heb je dan ook verlichting nodig. Die had ik dus niet op de mountainbike, dus maar hopen dat het rustig is en anders bij naderend verkeer even de zijkant opzoeken. Gelukkig was deze 1e tunnel kaarsrecht en kon ik licht zien aan het eind van de tunnel. 😉

Uitzicht onderweg:

Tocht was toch best wel zwaar. Maximaal stijgingspercentage van 13%, en ik moest ongeveer elke kilometer wel ff stoppen om op adem te komen. Het kleinste verzet vond ik soms niet klein genoeg en op een gegeven moment heb ik ook een paar stukjes gewandeld (hooguit 1km schat ik).
Na net iets meer dan 2 uur aan rijtijd kwam ik op de top:

En toen mocht ik weer terug. Da’s andere koek. Eerste 3,5km hoefde ik geen enkele keer bij te trappen. En bij het stoplicht voor het eenrichtingsverkeerdeel stond 1 auto die nog 19 minuten mocht wachten. Op het bord stond dat er opgelet moest worden op tegemoetkomende fietsers, dus mijn conclusie was dat ik niet hoefde te wachten. Dus ging lekker door. Gelukkig dus geen verkeer achter me en de 1e tegenliggers kwam ik pas tegen bij het stoplicht aan de andere kant. Daar mochten ze net gaan rijden.

In iets meer dan driekwartier naar beneden gefietst. Iets langere afstand vanwege een toeristisch uitstapje.

2 dagen later eens een klein rondje samen met Inge gerend. Was voor mij een rustig loopje. Alleen in de eindsprint kon ik haar niet bijhouden. 😉

Zaterdag 25 augustus wilden Inge en ik gaan tennissen in Gmünd. Ik zou daar heen rennen om een baan te regelen, dus zogezegd zo gedaan. Mooi fiets/wandelpad langs de rivier de Malta. Liep lekker. Na een kilometer of 6 kwam er iemand van rechts het pad op en liep een eindje voor me. Ik ging versnellen en liep langzaamaan in. Toen ik vlak achter deze loper was ging hij versnellen. Bij het Porschemuseum werd ik nog aangesproken door iemand die vroeg of je daar (langs het riviertje) goed kon lopen.

Na het tennispartijtje wilde ik toch ook maar terugrennen via dezelfde route als de heenreis. Dit ging dan stroomopwaarts. Ik had net wat te weinig gedronken en het was nu ook aanzienlijk warmer geworden. Dus het werd wat moeizamer. Ik had de drinkgordel mee, echter de flesjes waren leeg. Halverwege een stop bij de rivier gemaakt en de flesjes gevuld en tegelijkertijd een behoorlijk aantal (eigenlijk 1 flesje een aantal keer) gelijk weer leeggedronken.

1 dag voor onze terugreis het laatste rondje gerend. De 1e 4 kilometers waren hetzelfde als ik al 2x eerder had gelopen. Wilde wederom kijken of ik sneller het heuveltje op kwam. De 4e kilometer gaat het behoorlijk naar beneden en dit was dan vandaag gelijk de snelste 4e km.
Nog een paar kiekjes geschoten op deze laatste run:

De kerktoren:

Het plaatsnaambord:

Verder tijdens de vakantie nog gewandeld op een gletscher, op bergen, door bossen. Daarnaast nog gerodeld en geklommen in 1 of ander klimpark. Al met al behoorlijk actieve vakantie. Ben ondanks niet te weinig eten en drinken ruim 1,5kg afgevallen. Dat is goed nieuws voor de komende wedstrijden deze maand.