In de laatste week van het jaar is het weer tijd om terug te blikken op het afgelopen jaar.
Vooraf een aantal doelen cq streeftijden gesteld, welke ik dit jaar wilde gaan behalen. Helaas is er geen 1 gehaald, afgezien van heel erg officieus de 3km en 5km, waar ik volgens de Garmin tijdens de laatste clubcompetitiewedstrijd hele mooie doorkomsten klokte. En ondanks dat ik weinig afwijking zie van de Garmin ten opzichte van het parcours ben ik geneigd deze niet mee te rekenen.
Maar hoe ging het jaar verder?
Na een paar maanden rust na de vorige Oliebollenloop in Gorredijk waarbij ik niet ver boven mijn 4Mijl-PR bleef volgende 2 maanden zonder wedstrijden, maar werd er vrolijk doorgetraind. Dat wierp zijn vruchten af want tijdens de eerste de beste wedstrijd op 1 maart verpulverde ik in Drachten mijn 10km-PR. Er gingen 40 seconden af en ik finishte in een keurige 47’07.

Finishfoto

Dat smaakte naar meer, want dat was een mooi stuk naar de 46 minuten waar ik mijn zinnen voor dit jaar had opgezet.
Een week later wachtte me een dubbelslag. Eerst de Sallandtrail.

Na zo’n 22km. Foto: Eric Béatse

Een dag later een haasklus van 5 kilometer, waarbij ik na 1 kilometer van de gehaasden wel alleen verder mocht, toen deze vlak voor de bezemfiets liepen. 😉

Een week later vloog ik met een drietal vrienden naar Jeruzalem om daar op de dag dat de lente begon de marathon van Jeruzalem te rennen. Een bijzondere ervaring en een loodzware marathon, welke mijn langste loop ooit (qua tijd) zou worden. Net gefinisht binnen 5 uur, dus extra lang mogen genieten van deze stad.

Teruggekomen een week later de Astrearun, waarbij ik niet liep, maar foto’s maakte.
Een paar weken later was het tijd voor wederom een wedstrijd voor de clubcompetitie en in Bedum liep ik een nette 10 kilometer. Een minuutje boven mijn PR, maar gezien de omstandigheden, deels onverhard met een fikse heuvel aan het eind van elke ronde, een mooie tijd.

Op de hielen gezeten door Iwan Kamminga. Foto: Simon Blaauw

Op Koningsdag wachtte de Oranjerun in Oldehove. Hier liep ik een keurig PR, hetgeen niet zo heel moeilijk was omdat ik deze afstand slechts 1x eerder in wedstrijdverband had gelopen. Officieus was ik al eens sneller dan de 1:21:54 die ik klokte.

In de laatste kilometers. Foto: Henk Cruiming

Omdat ik me ook had ingeschreven voor de Mar-athon van Sneek moesten er ook weer langere afstanden gelopen worden. Na 3 marathons kreeg ik wat minder zin in veel lange duurlopen en omdat deze ook niet goed voor mijn snelheid (b)leken te zijn heb ik dat aantal wat verminderd. Half mei liep ik Oentsjerk de Statentocht wat de langste duurloop in de voorbereiding voor Sneek zou worden. Dit keer ‘slechts’ 29,5 kilometer, want meer klokte de Garmin niet op de 30 kilometer. En een 30km-PR zat er ook niet in. Te warm en dat laatste zou in de daaropvolgende wedstrijden vaker gebeuren.
Anderhalve week voor Sneek was er voor de clubcompetitie de wedstrijd in Middelstum. Deze verliep niet goed en de tijd van 50’18 was ver verwijderd van mijn PR.

Na een kleine 9 minuten en bjina de 1e lopers ingehaald.

De dag dat de zomer begon was de dag van mijn 4e marathon. In Sneek lukte het echter niet om sub-4 te lopen.

Foto: Djurre Joh. van der Schaaf

Na 28 kilometer werd het wederom moeizamer en waar ik gedacht had dat het kouder worden wellicht een gunstige invloed zou kunnen hebben, viel dat tegen. Eigenlijk werd het ’te’ koud. Met mijn tijd van 4:26 kon ik nog wel tevreden zijn.

En zo braken de zomermaanden aan. Eind juni de Reitdieprun, een aantal rondjes door de wijk Reitdiep. Na 3 rondjes van 2 kilometer vond ik het welletjes en stopte er mee. De tijd viel nog niet eens tegen. Tijdens de zomervakantie in Duitsland liep ik eind juli nog de Altstadtlauf in Göttingen. Een aparte afstand van 10,45 kilometer: 6 rondjes door de stad.

Lekker biertje

Eind augustus de Minimarathon in Ten Boer en net als voorgaande jaren liep ik hier ook weer niet lekker.

Na ruim 8 kilometer. Foto: Wim Zijlema

Begin september was er het lustrum van onze loopgroep waarna ik een dag later aan de start stond van de Meppel City Run. Nog niet geheel nuchter aan de start voor een 4Mijl, met als doel te finishen binnen 31 minuten. PR hoefde dit keer niet. Nou finishte ik hier in 31’01 en vond het wel best.
Een week later als 5e loper van ons estafetteteam tijdens de Run van Winschoten 10 kilometer rennen. Waar ik in 2013 een mooi PRliep, bleef ik daar nu ver van verwijderd.
Vervolgens voor de clubcompetitie naar Thesinge en Uithuizermeeden voor 10km-wedstrijden.

Tussen kilometer 3 en 4. Foto: Simon Blaauw

Ook hier gold beide keren dat ik last van de warmte had. Wel was er weer een stijgende lijn te zien in de tijden: Thesinge 48’34 en Uithuizermeeden 48’17. Het begint er op te lijken, maar nog steeds ruim verwijderd van mijn PR en al helemaal van het doel.
En dan is het weer tijd voor de 4 Mijl van Groningen. Hier wilde ik dan toch weer een serieuze aanval op mijn PR doen, maar na 4 kilometer kreeg ik ook hier weer last van de warmte en finishte in 30’10, waarna ik geïnterviewd werd voor RTV Noord.

Bij de waterpost. Foto: Karel Kruizenga

Ook de Ekensteinloop in Appingedam voor de clubcompetitie liep niet lekker. Finish net boven de 50 minuten.

Eind oktober was het tijd voor ‘iets geks’. Het werd wat koeler en in Delfzijl was er een wedstrijd over 3 of 6 zeemijlen. Op het laatste moment besloten hier aan mee te doen. Vorig jaar pakte zo’n last-minute beslissing ook al eens goed uit toen ik mijn halve marathon-PR aan flarden liep.

Na 9km. Foto: Toli Schanssema

Dit keer liep het dus ook heel lekker en voor het eerst in lange tijd klokte ik 10 kilometer binnen 48 minuten en liep ruim 11 kilometer in 54’19, waarbij ook nog eens elke kilometer binnen 5 minuten ging.
Tijdens de laatste clubcompetitiewedstrijd over 5 kilometer klokte ik absurd snelle kilometers en bleef ik bij de finish niet al te ver boven mijn PR.
Half november reisde ik af naar Nijmegen om de Zevenheuvelenloop te lopen. Met redelijk hoge verwachtingen deze kant opgegaan, maar het was zwaarder dan ik gedacht/gehoopt had en een nieuw 15km-PR zat er niet in.

20 december besloot ik last minute de Dorpsloop Peize te rennen. Ingeschreven voor 15 kilometer, vond ik het na 2 ronden van 5 kilometer welletjes. Hier ook geen toptijd, maar dat was ook niet mogelijk als je loopt tijdens een halve storm.

Na bijna 3 kilometer. Foto van www.ditispeize.nl

En tot slot op oudjaarsdag voor de 2e keer in successie de Oliebollenloop in Gorredijk. De weersvooruitzichten waren niet ongunstig om hier een serieuze aanval op mijn 4mijl-PR te doen dus vol goede moed afgereisd naar Gorredijk. Voor de start kwam ik Piet nog tegen. Martin helaas niet, omdat we wat aan de late kant waren. Om 14:10 uur van start en de 1e kilometer ging in 4’25. Da’s mooii. De 2e tegen de wind in ging in 4’40 en toen had ik zoiets van: dit wordt hem niet. Voor het keerpunt zag ik eerst Piet en even later Martin. Liepen dus een stukje voor me . De 3e kilometer ging in 4’35 en dan zou een PR er weer in kunnen zitten. Alles onder 4’38 brengt me onder 29’53. De 4e in 4’36 en had een kleine marge. De 5e kilometer werd lastiger. Moest kokhalzen maar liep wel door. Kilometer ging in 4’45 en dan wordt het toch spannend. Proberen aan te zetten maar het liep niet echt. Met nog een kilometer te gaan gaf mijn Garmin 25’12 aan en op basis van de laatste kilometer wordt het dan lastig. De 6e ging in 4’43 en ik probeerde toch nog maar een keer aan te zetten. Na 29’44 passeerde ik de finish en dat was dus toch een nieuw PR . 9 seconden eraf. En blij.

Finish Oliebollenloop

Martin was al lang en breed binnen, net als Piet. En eindelijk Riekele Kobes de hand een keer geschud, die hier de 10 kilometer won. Het was een mooie afsluiting van het jaar.
Totaal 1457 kilometer gerend verdeeld over 109 trainingen en 22 wedstrijden. Toch bijna 150 kilometer minder dan vorig jaar, maar dat was ingecalculeerd. Ruim 146 uur lopen rennen dit jaar.

Voor volgend jaar 2 grote doelen op het programma.
Allereerst de marathon van Leiden op 17 mei aanstaande. Zal ik eindelijk onder de 4 uur duiken? We gaan het zien.
En op 12 september de 50km tijdens de Run van Winschoten. Dat wordt mijn 1e ultra. Ik heb gezegd dat ik de 50 van Winschoten voor mijn 50e wil lopen en heb daarvoor nog 3 kansen en om niet te wachten tot ik 49 ben, dan maar in 2015 op mijn 47e.
En verder wachten me de clubcompetitieloopjes en andere leuke geplande en ongeplande wedstrijden. Gepland begint dat op 1 maart in Alphen aan den Rijn met de 20 van Alphen. Dat zou ik nog een keer doen omdat Running Ronald me in 2012 naar een mooi PR had gehaasd in Leiden op de halve marathon.
Ik heb er weer erg veel zin in.