Een tijd terug op een zaterdagochtend keek ik en zag dat de nacht ervoor de inschrijving voor de Sallandtrail was geopend. ik wist ook wel dat deze zou openen, maar was niet mijn 1e gedachte deze te gaan doen. Toen ’s ochtends om 8 uur bleek dat ie toch nog niet vol was, iets geks gedaan en me ingeschreven als één van de laatsten die op tijd was. Ingeschreven omdat ik de organisator, Bertus, wel ken van forum en heb hem ook wel in levende lijve ontmoet bij wedstrijden. En ach, een trail is weer eens wat anders. Volgens mij had ik de Westerwoldetrail nog niet gelopen, maar die-hard trailer-runners beschouwen deze niet als een echte trail, vanwege het grote aantal verharde (fiets)paden.

Enkele weken later schreef ik me in voor de marathon van Jeruzalem en voorzag dat dit nog wel eens problematisch zou kunnen worden. 13 dagen voor Jeruzalem een trail, weliswaar van 25km. En met kans op sneeuw en dergelijke. Bertus geraadpleegd. Trail kan wel 2 weken voor marathon en ik wilde hem dan doen als laatste heuveltraining. De marathon van Jeruzalem kent nl. een hoogteverschil van ongeveer 350 meter. Wel een slag om de arm gehouden, want mocht er een laag sneeuw liggen en de kans op blessures erg groot is, dan ga ik hier niet starten.
En zo kwam de datum dichterbij. Vorige week een mooi 10km-PR in Drachten. Met pijn gefinisht en nadat de pijn in mijn zij woensdag nog niet over was langs de huisarts. Diagnose: gekneusde rib. Herstel: 6 weken. Ai, en dat met de leuke wedstrijden aanstaande. Kan ik wel lopen? Ja, dat kan wel, maar het kan pijnlijk zijn. Even afwachten. Gelukkig was donderdag de pijn minder en hakte ik de knoop door: ik ga starten. Weersvooruitzichten zouden ook goed zijn en geen gevreesde sneeuw maar een zonnetje, niet al te veel wind en een graad of 14. En onderweg kijken hoe de rib zich uithoudt. Gaat het niet dan wandel ik terug of snij ergens af. Het mag niet erger worden.

Zaterdagochtend was het dan zover. Opgehaald door ChatnRunner Henk, die in training is voor de marathon van Rotterdam en in Nijverdal ook de 25 kilometer gaat doen.
Rond 9:15 uur in Nijverdal aangekomen en we hebben nog een uur te gaan voor de start. Omkleden.

Foto: Eric Béatse

Nog wat drinken en eten en even buiten lekker in het zonnetje staan.

Selfie voor de start.

Even kort kennis gemaakt met ChatnRunner Esther.
Om 10 uur de 50km-lopers uitgezwaaid. De 75 kilometer-lopers waren toen al een uur onderweg.
Garmin ingesteld op 6’15/km zodat ik een tijd loop van rond de 2:36-2:37, maar vlak lopen zal vandaag wel niet lukken.

En toen was het tijd om richting het startvak te gaan. Bertus schoot ons klokslag 10:15 uur weg.

Bij de start. Foto: Berry Nieland

Net gestart. Foto: Johan Reinders

En we gingen op pad. Vrij vlot lekker heuveltje op. Smal punt en een opstopping. Henk nog vlak voor me maar die zal spoedig verdwijnen. Hij wil rond de 5 minuut per kilometer lopen. Als hij daar in slaagt mag ie een half uur op me wachten. 1e kilometer gaat in 6’06. Ok. 2e kilometer gaat een deel heuvelaf en ik klok 5’19. Oeps, dat is best snel. Ook de 3e is nog snel, Ik word van alle kanten ingehaald. En het is uitkijken voor boomstronken en hoe ik mijn voet neer zet. Na zo’n 4 kilometer stoppen om een veter te strikken. Even na het 5 kilometerpunt gaat het mis. Ik struikel en val, krabbel weer op en ga door. Bij de finish zie ik een mooi opgedroogd bloedspoor op mijn been. Gestaag ga ik door en tot het 13 kilometerpunt liggen de kilometertijden tussen de 5’40 en 6’15, afhankelijk of er een stijgend stuk in zit of niet. En aan de lopende band word ik ingehaald. Na 10 kilometer wordt dat overigens wel minder. Na zo’n 13,5 kilometer komt de verzorgingspost in beeld. Ik had wel een soort van camelback mee en dronk wel water om de 4 kilometer, maar eten had ik niet meegenomen. Een verrassing was het dan ook toen er stukken vlaai lagen en de vraag kwam of ik er slagroom op wilde. Ach, waarom niet? Na het nuttigen van een stukje vlaai en een stuk banaan en 2 bekertjes leeg te hebben gedronken was het weer tijd om verder te gaan.
Na ongeveer 15 kilometer een heel stuk verhard fietspad. Hoe zullen de die-hard trailers dit vinden? Ik vond het wel even een welkome afwisseling. Ik word ingehaald door iemand die vraagt of het gaat. Ja, zeg ik en hij loopt enigszins bij me weg. Na een hele pittige heuvel op 16 kilometer, zie ik hem wandelen. Voordat ik hem inhaal rent hij alweer maar hij blijft in zicht. Kilometertijden lopen wel op en gaan richting 6’41.
Na zo’n 19 kilometer hoor ik achter me een paar mensen het hebben over een apotheek. Hee, dat zou zo maar eens mijn middelbare klasgenote Renetta kunnen zijn die ik voor het laatst in 1986 heb gezien. Dit wordt bevestigd doordat er even later gezegd wordt “Dat moet Dick daar zijn” en Renetta met haar man en nog een loopvriendin gaan me voorbij. Aanklampen zit er niet meer in. Kijken of we elkaar na de finish nog even terugvinden om wat bij te babbelen, maar dit is naderhand niet meer gebeurd. Ik heb ze niet meer kunnen vinden.
Na 21 kilometer haal ik de loper weer in en vraag dit keer aan hem of het gaat. Hij zegt dat hij het bij de heuvel na 16 kilometer het erg zwaar had. Dit keer loop ik uit.

Na zo’n 22km. Foto: Eric Béatse

Na zo’n 22km. Dame naast me die even babbelde. Foto: Eric Béatse

Naast deze bovenstaande foto’s was Eric Béatse tegelijkertijd aan het filmen. Het volgende fragment is op ditzelfde punt.

Nog even een fietster naast me die me vraagt of het mijn 1e trail is. Zij zou hem ook lopen, maar was geblesseerd. Na 22 kilometer lukt het even niet meer om te rennen en ik wandel een stukje. Even later toch maar weer wat dribbelen, totdat ik helemaal naar beneden wordt gestuurd het mulle zand in. Naar beneden is nog niet zo erg, maar wat zie ik voor me? Mul zand omhoog. Ai… Wandelend omhoog en ik klok mijn langzaamste kilometer 8’10. Het geeft niks. Ik dacht nog onder de 2:35 te kunnen lopen, maar dat gaat nu niet meer lukken. Na dit stukje wandelen lukt het me toch weer om wat tempo te maken, zij het dat van echte snelheid geen sprake meer is. Kilometers gaan in 6’30 en ik hoop dit keer dat de afstand goed is, maar ga daar wel van uit op basis van de route op afstandmeten.nl .

Na bijna 25 kilometer. Foto: Simon Blaauw

Na bijna 25 km, ga bijna onderuit. Op de achtergrond Fränk Rietveld, die me nog voorbij gaat maar netto exact dezelfde tijd klokt. Foto: Simon Blaauw

Gelukkig is de finish ook in zicht even nadat de Garmin op 25 kilometer springt en druk ik af in 2:37:07, waarbij mijn gemiddelde toch 6’15 was. Ik bleek 10 seconden langzamer dan het schema te zitten nu voor wat dat allemaal waard is.

Finishfoto

Geklokt.

Behoorlijk kapot. Even paar bekertjes cola, stuk suikerbrood en krentenbrood en ik zie het bloedspoor. EHBO-dame zegt me dat ik eerst maar even moet douchen en dan terug moet komen voor evt. een pleister oid.

De cijfertjes:

Spullen opgehaald en naar een kleedhok om af te douchen en het zwembad nog even in te duiken. Bij afdouchen het gedroogde bloed eraf spoelen. Valt nog niet mee. De wond is dicht, dus ik laat het mooi zo. Het zwembad in en daar tref ik Henk aan. Hij was gefinisht in ongeveer 2:20. Vervolgens afdouchen, nog even de consumptiebon verzilveren en dan smaakt een biertje best lekker en daarna weer naar het noorden afgereisd.

Al met al geslaagde dag en uitstekend verzorgd door Bertus en de schare vrijwilligers.

In de volledige lijst met uitslagen zie ik dat ik 2:37:05 heb en 211e ben in een veld van 260.
Ik mis nog wel een paar namen in de uitslag. Toch uitgevallen?
En een paar bekende namen, zoals ultraloopster Leonie van den Haak die 2e wordt op de 75 kilometer.

En de gekneusde rib? Die hield zich goed. Morgen ga ik in Grou de 5 kilometer bij de Merenloop doen. Wordt voor mij herstelloopje en zal proberen de andere Jeruzalem-gangers te hazen.
Deze Sallandtrail was een mooie heuveltraining (hoogteverschil van zo’n 225 meter) voor Jeruzalem, alleen zal het daar neem ik aan niet met hele steile klimmetjes gaan. Zag overigens dat ik in 2012 in Oostenrijk een paar keer een rondje liep van 10 kilometer waarbij ik ook hoogteverschillen van 200 meter overbrugde en die gingen toch niet onaardig.

Certificaat

Foto´s van Simon Blaauw, die er meer dan 2000 heeft gemaakt, Berry Nieland, Eric Béatse die ruim 4000 foto’s heeft gemaakt, Mijn Inschrijving (geen idee wie de fotograaf was) en ondergetekende.