Eén van mijn doelen die ik na het lopen van een marathon gesteld had was om voor mijn 50e de 50 van Winschoten te lopen. Dat zou ik nog kunnen doen in 2017, maar verstandiger is het natuurlijk om een eerdere gelegenheid aan te grijpen en zo heb ik 3 mogelijkheden om dit doel te halen.
Ik schreef me dus een paar maanden geleden in voor deze 40e editie van de Run van Winschoten waarbij de organisatie ook het WK 100km mocht gaan organiseren. Dat beloofde een ware happening te worden.
Mijn trainingen de afgelopen maanden verliepen echter niet florissant. Een paar keer een punt A naar punt B duurloop gedaan, waarbij de 30km duurloop van Buitenpost naar Groningen redelijk ging. Van nabij Assen naar huis (35km) verliep erg stroef en na 24 kilometer stapte ik in de bus. En ook de 35km-duurloop van Delfzijl naar huis voortijdig na zo’n 23 kilometer afgebroken.
De factoren waardoor het mis ging? Ik kan er een drietal noemen:

1. De Nimbus 16. Ik liep al een paar jaar op de Nimbus 14 met groot plezier.
2. Gedwongen langzamer lopen. Heb het idee dat ik dan zwaarder loop.
3. Wat huiselijke omstandigheden waar een aantal van jullie wel zullen weten waar ik op doel maar ga er verder niet over uitwijden. Dit slokte wel dermate veel energie op.

Getwijfeld of ik überhaupt moest starten, maar een duurloop op een paar Nimbus 14 waarbij ik op gevoel liep en niet gedwongen op tempo 6’30, deed me besluiten toch te gaan starten.
En voor deze gelegenheid durfde ik het ook niet aan om de Nimbus 16 te gebruiken. En heb het andere paar Nimbus 14 meegenomen. Op dit paar al 3 marathons gelopen. Wel enigszins afgesleten maar ik neem het zekere voor het onzekere.

Op naar Winschoten. Voordeel van vroeg arriveren is een plek dicht bij de rotonde waarna het een paar 100 meter lopen is naar de sporthal. Op weg naar de sporthal Astreatrainer Gerhard tegengekomen die de Astreatent bemenst. Dit jaar staat onze loopgroep met 1 team aan de start. Na een kort praatje door naar de hal waar ik al gelijk Tamara en haar moeder en Mario (voor mij (nog) onbekend). Even later Robert Jan, Andrina en René.

In de hal. Foto: Sil Drentje

In de hal met Mario en Andrina. Foto: Sil Drentje

Selfie van Tamara met op de achtergrond Mario en ik. Foto: Tamara van der Leij-Drentje

Met Robert Jan, ook in Whakakeke-shirt. Foto: Sil Drentje

Via Robert Jan een plek geregeld om mijn gelletjes, energierepen, bidons achter te laten op een tafeltje van de Loopgroep Roden, waarvoor dank.
Ondertussen kwamen Rinus (Running), Ton en Katja binnen.
Buiten ontwaarde ik nog Jan Verwoerd en Mo Idrissi. Laatstgenoemde loopt over een paar weken de Spartathlon en zou vandaag gaan voor ‘slechts’ 50 kilometer.

En toen werd het tijd om naar de start te gaan. In het startvak nog Astrea-loopgroepgenoot Peter tegengekomen die net als ik debuteert op de 50 kilometer.
Het startschot klinkt om 10:15 uur en de meute zet zich in beweging. Ik wil lekker ontspannen gaan lopen en daardoor mij ook minder door de tijd laten leiden.

Vlak na de start. Je ziet een klein stukje van mijn hoofd met haarband. Foto: Gerhard Kotman

2e bocht. Foto: Hans Bakker

Kort na de start. Foto: Ton van den Berg

Ik maakte me nog een beetje zorgen over mijn linker hamstring, want bij wat aanzetten/sprinten voel ik die wel, maar sprinten gaan we vandaag niet. En zo lopen we lekker door. Aanvankelijk samen met Tamara en nog een paar lopers. Onderweg lopen we Jan Willem, een loopmaatje van Doreth, achterop en die sluit zich ook bij ons aan. Ondertussen vrolijk babbelend en zwaaiend naar het publiek en soms moet je ze zelf even aansporen. Supersfeer en ook een aantal ongeplande waterposten waar ik dankbaar gebruik van maak. Na zo’n 5 kilometer komen de eerste estafettelopers voorbij en een beetje doorrekenend verwacht ik Remco van Astrea rond de 6 kilometer hetgeen ook gebeurt.

Na zo’n 7 kilometer. Foto: Simon Blaauw

Zo gaat het eerste rondje in een redelijk steady pace van om en nabij de 6 minuut per kilometer en het eerste rondje gaat in 1:00:58. Niet verkeerd en de hamstring voelde ik ondertussen minder. De eerste 100 kilometerlopers hebben ons al ingehaald. Die leggen in 1:15 zo’n 20 kilometer af!

De verzorgingspost een halve kilometer na de ronde doorkomst. Foto: Sil Drentje

Bij het tafeltje neem ik uitgebreid de tijd om een gelletje te nemen en wat te drinken. Tamara is inmiddels na een korte stop al weer verder en ik ga ook weer op pad. Maar ze loopt inmiddels een metertje of 100 voor me. Ontspannen en erg relaxed loop ik door. Niet het doel om weer bij haar te komen, maar de kilometertijden gaan omlaag richting 5’45 en het gat tussen Tamara en mij wordt kleiner. Na zo’n 2 kilometer ben ik bij haar en de overige lopers en we gaan weer rustig door.
Na zo’n 15 kilometer komt Iwan Kamminga voorbijgesneld. Nou gebeurt dat wel door meer lopers. Ook de veelvoudig winnaar Daniel Oralek haalt ons na zo’n 13 kilometer in, maar is dit keer bij lange na niet de snelste. Het WK heeft toch veel sterke en snelle lopers op de been gebracht.

Verzorgingspost rond 16 kilometer. Foto: Simon Blaauw

Wat mij betreft blijft het soepel gaan. Zal ik dan toch in staat kunnen zijn de 50 te volbrengen? Maar het is nog ver.
De 2e ronde gaat een stukje sneller dan de eerste en ik klok 1:00:06. Bij de verzorgingspost neem ik weer ruim de tijd. Tamara is wederom snel vertrokken en dit keer is het gat te groot om een poging te doen weer gezamenlijk verder te lopen dus ga mijn eigen tempo aanhouden.

Na zo’n 25 kilometer. Foto: Simon Blaauw

Vanwege al een tijdje aandrang en het daardoor iets minder lekker lopen maar een Dixie ingesneld na ruim 25 kilometer. Dit levert dan ook gelijk een vertraging van 2 tot 2,5 minuten op maar ach…
De sfeer is goed en het loopt nog redelijk lekker alhoewel ik lichtelijk mijn bovenbenen begin te voelen. De kilometertijden gaan iets omhoog maar niet schrikbarend.

Na bijna 30 kilometer. Foto: Riekele Kobes

De doorkomst van de 3e ronde is aanstaande. En het wordt wat zwaarder.

Na bijna 30 kilometer. Foto: Peter Stokje

Doorkomst 30 kilometer. Ingehaald door Alain Grasset. Foto: Paul Mellens

De ronde gaat in 1:05:02 en ik klok 30 kilometer in 3:06:05. Dat is toch helemaal niet verkeerd. De laatste 2 ronden zou ik bijna rustig uit kunnen gaan wandelen en dan nog binnen 6 uur finishen.
Bij de verzorgingspost stop ik weer uitgebreid om wat te drinken en te eten. Andrina komt aan en geeft een paar magnesiumtabletten als ik aangeef dat ik kramp heb, waarvoor dank. Na een redelijk lange stop besluit ik toch maar om verder te gaan, echter denken de benen daar nu geheel anders over. Ik loop nog 50 meter (moeizaam) en druk de Polar in en wandel terug. Het is over en uit. Maar niet teleurgesteld of balend. OK, ik had graag de 50 kilometer willen lopen, zodat ik deze kon afvinken van mijn todo-list, maar gezien de omstandigheden verlaat ik met opgeheven hoofd en een grijns van oor tot oor het strijdtoneel.
Ik heb enorm genoten en heerlijk gelopen en dat was vandaag belangrijker dan het resultaat.
Leuk ook alle bekenden en onbekenden die je aanmoedigen. En soms deed ik het zelf: liet ik een groepje ff een wave doen. 😉

Hoe verging het de anderen?
Peter liep 4:22 over de 50 kilometer, Tamara liep mooi vlak en finishte in 5:06 (1e in categorie F40), Andrina klokte 5:20. René finishte na 4:15, Mo na 4:24 (1e in de categorie M60) en Mario na 4:57. En de 100 kilometerlopers? Robert Jan verbeterde zijn PR met ruim 1,5 uur en finishte in 9:27. Rinus is helaas na 65 kilometer uitgestapt.

De cijfertjes:

Had overigens ook mijn Garmin aangezet omdat ik het niet helemaal vertrouwde dat de Polar het toch 6 uur uit zou houden (achteraf niet nodig) en die was qua afstand optimistischer want heeft zo’n 300 meter meer geklokt.

En zelf ben ik 99e geworden van 106 deelnemers.

En volgend jaar ben ik er ijs en weder dienende weer bij op de 50 kilometer.

Foto’s gemaakt door Sil Drentje, Tamara van der Leij-Drentje, Riekele Kobes, Peter Stokje, Ton van den Berg, Simon Blaauw, Hans Bakker, Paul Mellens en Gerhard Kotman.