Woensdagavond 10 juni stond er weer een wedstrijd voor de clubcompetitie van onze loopgroep op het programma. Nu was ik 2 weken eerder geveld door de griep en verkoudheid. En met het oog op de nog komende evenementen wilde ik hier geen 10 kilometer op tempo doen, maar 5 kilometer. En eventueel als het lekker ging nog een 2e rondje in rustig tempo met loopgroepgenoot (m/v) meelopen. Tijdens de training 2 dagen eerder nog lopen kuchen en slijm ophoesten, maar nu was dat nagenoeg over. Een PR hoefde niet vanavond. Een tijd van in de 23 minuten vond ik helemaal OK. Met wat bekenden aan de start (die ik een paar dagen eerder nog gefotografeerd had tijdens de LadiesRun in Groningen) werden we door oud-marathonschaatser Lammert Huitema om klokslag half 8 weggeschoten. Vanwege werkzaamheden op een deel van het parcours was de route ietwat gewijzigd. Het voordeel was dat je niet na een meter of 50 in een fuik belandde.

De meters liepen goed en na een kilometer klok ik 4’37. Nu dit vasthouden en ik loop inderdaad een tijd van in de 23 minuten. Maar de 2e gaat in 5’01. Oei, dat is niet best. En de 3e kilometer krijgen we wind tegen en het loopt helemaal niet meer. Deze gaat dan ook in 5’26. Zo’n beroerde 5 kilometer heb ik nog nooit gelopen. De 4e kilometer gaat weliswaar iets sneller, maar een toptijd zit er niet in. De laatste kilometer versnel ik nog iets en ik finish in 25’11. De uitslag zal melden 25’09 als bruto tijd, dus ik vermoed dat de tijdwaarneming de klok iets later heeft aangezet. Met deze tijd word ik toch nog 23e in een veld van 89 hardlopers voor wat het waard is.

Deze tijd is ook aanleiding om voor de Fakiden van aanstaande zondag de doelen bij te stellen. Ik loop dan een etappe van 4,8 kilometer (3 rondjes over de wielerbaan) en heb, met het oog op de Elfstedenestafette in de voorgaande dagen, mij ingepland om deze 4,8 kilometer in 24 minuten te lopen. Maar na zo’n dramatische 5 kilometer mag ik wel blij zijn als me dit, met de Elfstedenestafette in de benen, lukt in 25 minuten, maar zover is het nog lang niet.

Het hoogtepunt van deze hardloopwedstrijdweek moet toch wel de Elfstedenestafette zijn. Met een team van 9 lopers zullen we afwisselend rennend, fietsend en in de bus zittend een afstand van 210 kilometer overbruggen en daarbij alle steden in Friesland met een bezoek vereren.
Vrijdagmiddag 12 juni rond een uur of 5 met 2 teams in evenzoveel busjes vertrokken richting Leeuwarden. De start van ons team is om 19:02 uur en bij de inschrijving hebben we opgegeven dat we 10 kilometer per uur lopen en krijgen een verwachte finishtijd van 16:08 uur de volgende middag.
Het is nog erg warm als we in Leeuwarden arriveren en de komende nacht zal het niet al te veel afkoelen. Ideaal loopweer dus en er erg veel zin in.

De bedoeling is om in 2tallen (loper en fietser) ongeveer 2 kilometer te lopen en dan te wisselen met de fietser die dan 2 kilometer loopt. Met soms wat variatie, want niet overal kan de auto de loop/fietsroute volgen.

Om 19:02 uur worden we weggeschoten en door team 2, dat 18 minuten na ons zal starten, uitgezwaaid. Ondanks dat het niet een echte wedstrijd is, is ons streven toch wel om eerder dan team 2 te finishen. 😉
Loper en fietser onderweg en wij snel de bus in om na pakweg 100 meter al te verdwalen. Na wat zoekwerk zien we andere lopers en rijden we de goede richting op. De eerste te passeren stad is Sneek. Onderweg halen we dan weer een team in, dan worden we weer ingehaald en zien we regelmatig dezelfde teams en busjes die ook op pad zijn om hun loper/fietser(s) te begeleiden. Bij een bord waar staat dat doorgaand verkeer is afgesloten raakt een team dat uit Rotterdam komt bijkans volledig in paniek. Toch de weg gevolgd en dat ging zonder problemen.
Als we Sneek zijn gepasseerd komt er ook een teken van leven van team 2. Zij zitten dan een kilometer of 5 voor Sneek. Hee, lopen we uit?

De route is verdeeld in 4 etappes en na elke etappe is er een checkpoint. De eerste is in Sloten waar we iets na kwart voor 12 aankomen. De teams zitten dicht bij elkaar. Wij komen daar als 3e team aan terwijl de 1e 2 net daar waren aangekomen. Wel hebben we een stevige inhaalslag gemaakt. De laatste teams moeten overigens nog steeds starten. Die starten rond 12 uur maar met een gemiddelde snelheid van 15 kilometer per uur hebben ze minder tijd om te genieten en zullen dan nog steeds eerder finishen dan wij, terwijl wij er nu zo’n 50 kilometer op hebben zitten.
Inmiddels is het ook donker geworden, maar nog aangenaam warm. Wel steeds jasje mee voor als ik een stuk heb gerend en daarna een paar kilometer fiets, maar het jasje is nog niet nodig. Lopen in de nacht is weer een bijzondere ervaring. Na Stavoren een stuk samen met Yvonne. Als zij fietst vliegt er ineens een lamp het pad op. Ik raap hem snel op en constateer dat het de koplamp is die finaal is afgebroken. Dan maar met de koplamp in de hand verder fietsen. Over een paar uur hebben we die niet meer nodig.
Zo nu en dan komen we mensen tegen die vragen waar we mee bezig zijn. 10 over 4 zijn we bij de 2e post. Inmiddels dus ruim 9 uur op pad en bijna halverwege. Nu komt de langste etappe van zo’n 65 kilometer naar Stiens. Wij zijn weer het 3e team dat arriveert. Team 2 van Astrea zal hier een uur later langskomen. Inmiddels weer licht geworden vervolgen we de tocht. Naar Bolsward en van Bolsward naar Harlingen. In Harlingen gaat het even mis. Wat problemen met de navigatie en ik loop. Ik wil geen tijd verliezen dus loop door. Er staan pijlen op de weg waarvan ik denk dat het bij de route hoort. Maar na een paar keer afslaan nog steeds geen fietser. Ik loop een stukje terug, zie andere lopers een andere weg volgen. Ga daarin, maar ben ze kwijtgeraakt en hobbel weer terug naar het punt waar ik de rest ongeveer kwijt raakte. Een ander team staat er met bus en ik vraag even om de route te bestuderen. Moest dus toch een andere kant op en vervolg mijn weg. Even later komt de begeleidingsbus ook aanrijden. Fietster is op zoek naar mij. Net buiten Harlingen afgesproken elkaar weer te zien. En weer verder. Achteraf beter dus toch ff kunnen wachten. Dit veroorzaakt toch een vertraging van zo’n minuutje of 10-15. En weer verder. Echter door de consternatie vergeten we de walkietalkie mee te nemen. En de batterijen van de navigatie op de fiets zijn leeg. Nieuwe batterijen gepakt maar krijgen het apparaat niet open. En dat net op een punt waarbij de fietser/loper een andere route moet volgen dan de begeleidende bus. Samen met Rob op de gok maar verder over het fietspad naar Franeker. Onder de A31 door en een kleine kilometer verderop is een afslag. Dit zou wel eens het punt kunnen zijn waarbij de auto- en fiets/looproute bij elkaar komt. Maar helaas is onze bus in geen velden of wegen te bekennen. Keuze is doorlopen, maar misschien moeten we ook wel weer opnieuw naar de andere kant van de A31. We weten het niet. Terug naar de afslag en daar iemand aangehouden om even te kunnen bellen naar de rest. En we zaten op de goede route. Ze stonden alleen wat verder. En zo gingen we weer gestaag verder. Op weg naar Stiens waar we iets na 10 uur aankomen. Omdat we veel te vroeg zijn moeten we hier bijna anderhalf uur wachten. Men wil de teams zoveel mogelijk tegelijkertijd in Leeuwarden terug hebben. Maar de buienradar meldt dat er rond 12 uur buien komen. Het liefst willen we door, maar helaas. Even na 11 uur komt team 2 ook aan. Zij mogen driekwartier wachten. Om half 12 mogen we weer verder en nu zullen we de loper/fietser 10 kilometer niet zien. Met de bus op weg naar Bartlehiem.
En nu begint het ook licht te regenen. Vervolgens op weg naar Dokkum waar ik een stuk langs de Dokkumer Ee mag lopen. Mooi met de wind in de rug. Van Dokkum naar Leeuwarden zullen we tegenwind krijgen. En de windkracht neemt wat toe.
Het is iets na 3 uur als Christa en ik de laatste 6 kilometer voor onze rekening nemen. Ik fiets dit keer het eerste stuk (en dat was ook voor het eerst, want alle voorgaande stukken begon ik met rennen en fietste dan het 2e stuk). De bedoeling is dat de rest van het team naar Leeuwarden gaat en dan ons tegemoet komt lopen om zo de laatste paar 100 meter mee te rennen en zo gezamenlijk te finishen. Het stuk tegen de wind in fietsen is bijna nog zwaarder dan rennen. Na 3 kilometer mag ik Leeuwarden binnen rennen. Net als bij mijn 1e marathon word ik wat emotioneel. Na ruim 20 uur onderweg te zijn geweest (bruto, dus incl. verplichte rust in Stiens) zonder te slapen is de finish in zicht. Ik word wel voorbij gesneld door het team dat de hele route het snelst heeft afgelegd in iets meer dan 13 uur. Dat is bijna 1,5x zo snel als wij.
Een paar honderd meter voor de finish komt het team aanwandelen en gezamenlijk gaan we naar de finish waarbij ik mijn tempo naar beneden moet brengen. Ik heb zo’n beetje alle stukken rond de 11km/uur gelopen. Iets na kwart voor 4 finishen we na 19 uur, 21 minuten en 2 seconden onderweg te zijn geweest volgens de uitslag. 20 minuten later komt team 2 binnen die over de gehele route iets meer dan 20 uur gedaan heeft.

Een heus Elfstedenkruisje is onze beloning. Na opgefrist te zijn keren we huiswaarts. Een groep besluit nog uit eten te gaan maar omdat Michel alleen thuis is, ga ik naar huis, maar niet alvorens een paar pizza’s bij de Domino’s te hebben gehaald. Op de bank onderuit gezakt tv kijkend kan ik mijn ogen niet meer open houden en lig derhalve dan ook om 9 uur in bed. 😉
Een goede nachtrust kan geen kwaad want morgen wacht de volgende estafette.

En dan is het zondag 14 juni. De dag waarop de allereerste door Loopgroep Astrea georganiseerde Fakiden plaats zal vinden. De Fakiden is een ekiden, en dat is een marathon welke in estafettevorm wordt gelopen. Fakiden omdat er in het logo mooi gebruik gemaakt kan worden van het Astrealogo en omdat de afstanden wat anders zijn dan bij de ekiden. Bij een ekiden is de verdeling 5. 10, 5, 10, 5 en 7,195 km voor de etappes. Bij deze Fakiden is het, omdat het rondjes van 1,6km op de wielerbaan zijn net iets anders: 5,4, 9,6, 4,8, 9,6, 4,8 en 8 kilometer. De 1e etappe wordt er eerst tegen de looprichting in 300 meter gelopen tot een keerpunt. Vanuit Atos, mijn werkgever, een team aan de start weten te krijgen. De laatste week nog aanpassingen omdat een loper geblesseerd was geraakt. Zelf had ik vooraf aangegeven met het oog op de Elfstedenestafette, een etappe van 4,8 kilometer voor mijn rekening te nemen en dan bij voorkeur zo laat mogelijk. Wel was ik ruim voor het aanvangstijdstip op de baan.
Van de op dat moment aanwezigen werd nog een officiële teamfoto gemaakt.

Om 11 uur mag Joel het spits afbijten. Ingeschat om de 5,4 kilometer te lopen in 27 minuten, maar helaas kreeg hij het wat moeilijker en moest met 28 minuten en een paar seconden genoegen nemen.
Daphne mocht 9,6 kilometer lopen en deed dat aanzienlijk sneller dan verwacht, net als Rob die 4,8 kilometer voor zijn rekening nam. Op het laatste moment als invaller toegevoegd aan het team. Buurman Hans nam de 4e etappe van 9,6 kilometer voor zijn rekening en ging ook als een speer. Steady alle rondjes binnen 8 minuten klokte hij ook een tijd van onder de 48 minuten voor deze 6 rondjes. En toen was het de beurt aan mij. Vooraf ingecalculeerd op 24 minuten (8 minuten per rondje), maar na de ervaringen in Middelstum en met de Elfstedenestafette in de benen een slag om de arm gehouden. Het kan moeilijk gaan worden. Lekker op pad en de 1e ronde ging binnen 8 minuten.

Voor me kreeg ik Steve in het vizier en sloop langzaam dichterbij, maar tegen het eind van de 2e ronde werd het gat weer wat groter. Deze 2e ronde ging ook weer net binnen 8 minuten en het gaat nu al aanzienlijk beter dan in Middelstum. Steve is niet meer in te halen. Ondanks dat hij ook de Elfstedenestafette in de benen had, liep hij een supertijd op zijn etappe van onder de 40 minuten over 8 kilometer. Mijn 3e ronde gaat ook weer net binnen 8 minuten en ik finish in 23’41. OK, ruim boven mijn PR-schema van 5km, maar gezien de omstandigheden heel erg dik tevreden.
Tot slot mocht Hagé 5 rondjes hobbelen over de baan. En hij ging er als een speer vandoor. Een eerste rondje verliep binnen 7 minuten. En uiteindelijk 8 kilometer binnen 37 minuten. De totale finishtijd van het Atos-team was 3:37:29 en daarmee werden we keurig 5e in een veld van 10 teams op slechts 23 minuten achter de winnaar.

En zo kwam aan een drukke wedstrijdweek een einde.