11 oktober was het weer zover en stond ik aan start bij het zeer grootschalige evenement wat de 4Mijl van Groningen tegenwoordig is. In 1998 liep ik deze voor het eerst en kon je je nog zondagmiddag inschrijven. De laatste jaren zat de loop na opening van de inschrijving al binnen een half uur vol. Dit jaar overigens niet. Denk dat de prijs die je betaalt toch aan de hoge kant aan het worden is. Gelukkig betaalt onze personeelsvereniging de inschrijfkosten en daarom schreef ik me ook maar weer in.

Omdat ik me de laatste tijd meer had gericht op de lange duurlopen met het oog op de Run Winschoten was snelheidstraining er een beetje bij ingeschoten. Vorige week in Assen de Kloostervesterun gedaan als test en daar finishte ik in 23’02 na 5 kilometer. Het ging niet gemakkelijk maar met zo’n tijd moet een tijd van rond de 30 minuten op de 4Mijl haalbaar zijn.

Echter zou de dag anders verlopen dan vooraf gedacht.
De maandag ervoor werd ik benaderd door Jozzy, zanger van de Nijmeegse punkband The Bips (welke niet meer bestaat), of ik Andrew Loomis, drummer van Dead Moon, met zijn vriendin van Schiphol zou willen halen. Op de 4Mijl-dag is er ook in Vera een benefiet voor Andrew die een strijd voert tegen kanker en daardoor niet in staat is te werken. Uiteraard wil ik dat wel doen. Het vliegtuig wordt verwacht om 8:50, dus dat wordt vroeg op pad naar Schiphol en dan is het zaak of ik voor 12 uur terug ben, omdat ik rond half 1 richting start in Haren wilde wandelen/dribbelen. Overigens zou ik natuurlijk ook een paar startvakken later kunnen starten, dus een kleine vertraging is niet een groot probleem. Inge en Emilie zouden ook lopen en hebben een startnummer in de 13000, dus een start om 14:10 uur, terwijl ik met een nummer in de 8000-serie om 13:45 van start mag.

Maar goed, ’s ochtends rond half 6 wakker geworden en even de status van het vliegtuig gecheckt en blijkt deze verwacht te worden om 8:10 uur op Schiphol.

Dan heeft het geen zin meer om te gaan pitten. Opgestaan en grote koffie gezet. Rond half 7 in de auto op weg naar Schiphol.
Tegen half 9 aangekomen op Schiphol en naar de aankomsthal toe waar ik Jozzy aantref. Hier worden Andrew en Neva verwacht.

Rond 8:55 ligt de bagage ook op de bagageband. Da’s mooi. En de 1e mensen die op de vlucht zaten wandelen ook langs.

Ondertussen wordt het bijna half 10 en nog geen spoor van de bezoekers uit Portland waar wij op wachten totdat Jozzy wordt omgeroepen om naar de informatiebalie te gaan.

Daar wordt hij doorverwezen naar de informatiebalie in hal 2. Daarheen gewandeld en daar zouden ze ergens moeten zitten. Ondertussen proberen we Neva te bereiken die eindelijk reageert en meldt dat ze bij La Place zitten. Daarheen en ja hoor. Na een korte begroeting kunnen we naar Groningen.

Rond 11:45 Andrew, Neva en Jozzy gedropt bij de achteringang van Vera en snel door naar huis. Wat eten en omkleden en om half 1 de deur uit om dribbelend/wandelend naar de start te gaan. Een tochtje van zo’n 8 kilometer. Omdat het wel fris is een oud overhemd aangetrokken die achter mag blijven.
Op de Hereweg nog een verontrustend tafereel: een toeschouwer is onwel geworden en iemand is bezig met hartmassasge. Het schijnt goed gekomen te zijn.
Rond 10 over 1 kom ik de koplopers tegen die als een speer voorbij komen. Dit keer geen telefoon mee, dus niet gefilmd. Weer verder gedribbeld en daar zie ik Job met zijn Whakakeke-shirt en niet ver erachter Erika, met een dito-shirt (zij het andere print).
In Haren aangekomen is het eerste vak dat ik zie het vak 12000-13000. Hier loopt het helemaal vast terwijl ik nog een kleine 10 minuten voor de start heb. Handig als mensen met fietsen en kinderwagens door de meute willen. Even later loopt het toch weer door en na nog een paar 100 meter vind ik het vak waar ik zijn moet. Nog een paar minuten voor de start, maar de 7000-serie is ook nog niet weg. Blijkt dat alles vanwege de onwel geworden persoon toch wat verlaat is. No problem. Rustig even op adem komen, want het dribbelen naar Haren ging toch iets te snel.

In het startvak, waar ik me wat naar voren heb geworsteld, kom ik nog een Atos-collega tegen en Nico die nog even een foto maakt.
Mijn plan voor vandaag is een tijd te lopen onder de 31 minuten.

En het startschot klinkt.

Op pad. En proberen een tempo te vinden. Door de drukte start ik iets langzamer dan andere jaren en dit bevalt me op zich prima. Zo klok ik de 1e kilometer in 4’43. Na zo’n anderhalve kilometer doemen de lopers op die 5 minuten eerder zijn gestart.

De 2e kilometer gaat in 4’46. Voor een tijd van 31 minuten prima. En het loopt lekker.

3e kilometer gaat in 4’51 en de boog die aangeeft dat we halfweg zijn doemt op. Ik klok daar 15’29. Voor een tijd van 31 minuten nog door lopen. Voor een PR hoef ik zeker niet te gaan.
Ik blijf gestaag door lopen en haal behoorlijk wat lopers in. Soms word ik ook zelf ingehaald, maar minder dan dat ik mensen inhaal. Wat slalommen soms of roepen dat ik er langs wil/kom.
De 4e kilomter gaat weer wat sneller in 4’46 en dat geldt ook voor de 5e. Over vlak gesproken, terwijl het parcours omhoog gaat. En ik blijf gaan. Het Herewegviaduct bedwing ik ook op mooi tempo.

En mijn 6e kilometer gaat ook in 4’46. En we zijn in de Herestraat met nog de venijnige klim. Met nog 400 meter te gaan zie ik dat ik op zo’n 29’15 zit. Wil ik onder de 31 minuten dan moet ik nog doorsprinten, dus dat ga ik doen.

En zo kom ik na 30’55 over de finish. Niet mijn snelste 4 mijl. Ik was al 4x sneller, maar wel mijn beste qua opbouw en ook lekkerst aanvoelende. En voor het eerst tijdens een wedstrijd een negatieve split. De 2e helft ging een paar seconden sneller dan de 1e helft.

Het blijkt dat ik nog nooit zo snel het laatste stuk liep. Dat geeft moed voor de toekomst.
Ik wandel door en vanaf de Lage der A ga ik met een dribbeltje richting huis. Ik zie in het Noorderplantsoen een 100 meter voor me Nico nog lopen. Ik roep hem maar hij hoort me niet. Hij heeft een tijd van in de 27 minuten gelopen zal ik later zien.

Daar opgefrist en kon gelijk de deur weer uit naar Vera voor het evenement ‘For the love of Andrew’. 6 bands die acte de présence gaven.

Veel foto’s gemaakt en de nodige biertjes genuttigd. En er is $3600 ingezameld voor Andrew. Het was een zeer geslaagde dag.

Foto’s zie: hier.

Toen ik om 10 uur ’s avonds thuis kwam was ik best wel gaar en gelijk mijn nest ingedoken.

Emilie en Inge liepen de 4 Mijl ook en finishten in 53’23. Voor Emilie was het voor het eerst dat ze zo ver rende en ongetraind, afgezien van 1 training van 1 kilometer. Ze had een steek in de zij gekregen.

Foto’s van Simon Blaauw zijn te vinden op Oypo