En na de 1e marathon die ik liep, waarbij ik een tijd van 4:23:04 noteerde en ik aanvankelijk zei dat het een eenmalig iets was, moest er toch een 2e komen. Ook om het huidige PR te verbeteren. In Rotterdam had ik gehoopt om onder de 4uur-grens te duiken en op basis van de behaalde resultaten in het verleden, die dan geen garantie geven, zou dat ook haalbaar moeten zijn. Echter ging het in het begin wat langzamer en na 28km kreeg ik last van kramp in mijn rechterkuit waardoor ik afwisselend wandelend en rennend verder ging.Nachdem ich in April mein 1. Marathon lief in Rotterdam wo ich eine Zeit von 4:23:04 lief, beschloss ich bald einen 2. Marathon zu laufen. Dieser musste dann in Oktober stattfinden und es gab verschiedene Möglichkeiten: Amsterdam am 20., Zwolle am 6., Eindhoven am 13. Aber als ich herumschaute sah ich dass es in Bremen auch einen Marathon gibt, sowie in Oldenburg am 20. Da Oldenburg nicht weit von Groningen ist, war diese eine Möglichkeit, doch dieser Marathon enthällt 2 Runden von 21,1Km und ich finde es schöner eine grosse Runde zu laufen. Bremen war am 6.10, gleich wie Zwolle.

En zo begon er een zoektocht naar een 2e marathon. Deze zou dan ongeveer een half jaar na Rotterdam plaats moeten vinden. Mooi verdeeld over het jaar zo. In 1e instantie dacht ik aan Amsterdam, maar toen kwam ook ineens de mogelijkheid van Zwolle om de hoek kijken. Een kleinschaliger marathon door een mooi landelijk gebied. Maar misschien is er ook wel iets over de grens en daar kwamen als, niet al te ver weg, opties Oldenburg en Bremen om de hoek kijken. Oldenburg viel vervolgens af omdat je voor de marathon 2x hetzelfde rondje moest lopen en ik 1 grote ronde toch net wat leuker vind. Toen eens gekeken of Bremen wat zou kunnen zijn. Het is een stadsmarathon, net als Rotterdam, maar dan aanzienlijk kleinschaliger. Vorig jaar liepen ongeveer 1200 mensen de marathon. Bremen valt tegelijkertijd met Zwolle en was het nog even dubben of ik toch Zwolle zou gaan doen of Bremen. Voordeel van Zwolle, dichterbij en mooi te behappen op 1 dag, dus geen gedoe met hotelovernachtigen of extreem vroeg op pad gaan. In een forum iemand gevraagd die beiden had gelopen en die zei dat Bremen beter was om te lopen, daar je bij Zwolle door de IJsseldelta gaat en bij harde wind totaal geen beschutting hebt. Da’s voor een PR-poging ook niet ideaal en dus schreef ik me in voor Bremen.
Omdat de marathon een dag voor mijn verjaardag valt, leek het me leuk om met het gezin er een weekendje Bremen van te maken. Dat is dan, zaterdag heen en zondag weer terug. Hotel gevonden op niet al te grote afstand van de start en finish en zo konden de voorbereidingen beginnen.
Vóór Rotterdam had ik een heel uitgebreid schema gemaakt die ik nagenoeg geheel gevolgd heb. Dit keer deed ik dat niet. In de zomervakantie gingen de loopschoenen mee naar Japan en Zuid-Korea om toch nog een beetje te kunnen lopen en verder wat lange(re) duurloopjes en loopgroeptrainingen. De langste duurloop van 35km was nu 4 weken voor de marathon gepland vanwege wedstrijden in de daaropvolgende weken. Deze langste duurloop liep ik deels samen met een collega die na een kilometer of 6 zich bij mij aansloot. Hij is in training voor de halve marathon Berenloop en wilde wel eens de halve marathonafstand lopen. Dit is hem die dag goed afgegaan. Na zelf 23 kilometer te hebben gelopen liep het bij mij minder. Vervolgens afwisselend wandelen en rennen, paar keer stoppen en uiteindelijk wel de 35 kilometer vol gemaakt, maar je moet niet vragen hoe. Dit was 3x niks. Nou verliep de laatste duurloop vóór Rotterdam ook al niet geheel voorspoedig, dus hoeft dit niks te zeggen.
Inmiddels was het september en stonden er weer wedstrijden voor de clubcompetitie op het programma. En dat in de 3 weekenden voorafgaande aan de marathon. Is het verstandig? Ik weet het niet, maar het liep lekker en dat geeft een hoop vertrouwen. 14 september verbeterde ik mijn 10km-PR, een week later snoepte ik bijna een minuut af van mijn halve marathon-PR, iets dat ik ook deed voor Rotterdam, zij het toen met bijna 2 minuten, en vorige week sloot ik uit mijn slof in Uithuizermeeden waar ik mijn 5km-PR aan flarden liep. Dat geeft wel het nodige vertrouwen. Een loopgroepgenoot merkte overigens een paar dagen later wel op of ik niet te vroeg piekte. Tja, dat zou kunnen, maar ik zit in een goede flow. Deze zijn in ieder geval binnen. Zou super zijn om in Bremen een PR te lopen en een week later ook en-passant nog een 4mijl-PR.
En zo brak de laatste week aan. Op maandag nog een loopgroeptraining waar ik in groep 2 mee liep, maar toch nog een paar stukjes vol gas ging. Het gevoel is goed. Echter de ochtend erop werd ik wakker met een stevige verkoudheid. De hele dag wat lopen niezen en ’s avonds met paracetamolletje vroeg onder de wol om woensdag weer bijna herboren te ontwaken.
En vrijdag werd ik hernieuwd verkouden. Dat schiet lekker op.
Zaterdagmiddag naar Bremen afgereisd waar we onze intrek namen in het Garni-hotel, niet ver van het centrum. Een mooie grote familiekamer, met apart kamertje voor de 4e persoon.
Daarna naar het Swissotel om de startbescheiden op te halen.

We kregen nog een bon voor een drankje en pastamaaltijd dus die ook even benut.
Ook nog even bij het startgebied gekeken.

En toen nog even ergens een lekkere pizza eten met een overheerlijke Hefeweizen.

Daarna gingen we weer terug gingen naar ons hotel.
Omdat ik wel een goede nachtrust wilde, heb ik gebruik van gemaakt van het aparte kamertje. Inge en de kids bleven nog lang tv kijken terwijl ik rond een uur of 9 ging slapen.

Vrij onrustige nacht waarbij ik regelmatig wakker werd en om 6 uur was ik klaar wakker. Ja, dat is lekker. We konden pas om 8 uur ontbijten. Ontbijt was prima.

En toen maar het tenue aangetrokken en naar de start gewandeld. Inge en de kids zouden later komen.
Nog steeds niet van de verkoudheid af, had ik mijn doelstelling om sub4 te lopen laten varen. Ik had het idee dat dat er toch niet in zou zitten. Dan maar zien hoe het gaat en dan op zijn minst gaan voor een PR.

Om 9:35 uur werden de 10km-lopers weggeschoten, waarna wij het startvak in konden.

En om kwart voor 10 mochten wij ook op pad. Door Jan Fitschen, de snelste Duitse marathonloper (met 2:13:10, alhoewel ik me afvraag of in Berlijn vorige week niet iemand iets sneller was dan deze tijd), maar nu geblesseerd, werden we weggeschoten.

Filmpje gemaakt door Inge. Ik kom pas na 1:05 in beeld.

Binnen een minuut over de startlijn. Voor mij zag ik de ballon van de 4uur-pacer. Hier sloot ik na ongeveer een halve kilometer aan. De 1e kilometer klokte ik 5’18, wat veel te snel is. Vervolgens ging het tempo meer richting 4uur-schema en liep rustig mee. Na een kilometer of 6 voelde ik dat het steeds lekkerder ging en toen we de 7e en 8e kilometer kilometertijden klokten van rond de 5’50 en ik dat minder comfortabel vond, besloot ik de groep met pacer achter me te laten en versnelde langzaam richting 5’30/km. Dit ging vrij gemakkelijk en de ene na de andere loper liep ik voorbij. Vanaf kilometer 13 liep ik op met een dame die dan weer iets voor me lag, dan weer iets achter. Bij de mat voor de halve marathon gaf de tijdklok 2:00 en een paar seconden aan, wat betekende dat ik 1:59 en een beetje onderweg was. Dus mooi onder het 4uur-schema.

Tussen 21 en 25km begon het iets minder te lopen. Genoemde dame liep ook nog steeds in mijn buurt.

25e kilometer gaat in 6’03. Oei, nu raak ik toch achter op het 4uur-schema. Ok, geen probleem, dan maar rustig verder. Na 25km mijn flesje cup-a-soup in ontvangst genomen en wat slokjes genomen. Was niet een groot succes. En vanaf de start moest ik eigenlijk al een sanitaire stop maken, maar normaliter gaat dat na een paar kilometer wel weg, maar nu niet, dus toch maar even langs de kant van de weg gestaan om de blaas te ledigen en noteerde ik een kilometer van nog net onder de 7 minuten. De actie om het flesje te pakken, of het afremmen bij die post had tot gevolg dat het ook wat in mijn rechterbovenbeen was geschoten. Ai, da’s minder. Ipv kramp in de kuiten nu in het bovenbeen. Dat wordt weer afwisselend wandelen en rennen. 4uur-schema raakt verder weg en de al eerder genoemde dame verdwijnt, mede door de sanitaire stop, nu in de verte.
Dat worden nog 16 lange kilometers.

Tussen de 28e en 29e kilometer staan Inge en de kids. Vanaf de overkant van het water hoor ik de kids al schreeuwen. Ze maken een filmpje en een paar foto’s.

Ik hobbel rustig verder.
Na zo’n 29 kilometer komt de 4uur-pacer voorbij, die overigens op een schema ruim boven de 4 uur loopt op dat moment. Na de finish zie ik hem nog staan, maar heb hem niet meer gevraagd naar zijn finishtijd. Op basis van het eerste filmpje zijn startnummer weten te achterhalen en daaruit blijkt dat ie netto toch 3:59:52 heeft gelopen, dus die is gaan versnellen richting het eind, en dus een negatieve split, want toen ik eens achterom keek vóór het 21km-punt was deze loper in geen velden of wegen te zien.
Ondertussen klokte ik ook een officieus 30 kilometer-PR gelopen van ergens in de 2:54.

Bij het 32kilometer-punt zie ik dat ik 3 uur en 8 minuten onderweg ben. En ik begon wat te rekenen. Om onder mijn oude PR te duiken mag ik naar bijna 7,5 minuut per kilometer. En met 7 minuut per kilometer zit ik op 4:18 (+ dan nog een beetje voor de laatste paar 100 meter). Ik doe mijn best om de kilometers onder de 7 minuten te houden en dat lukt aardig. Steeds afwisselend wandelend en rennend. En ik ben niet de enige die dat doet. Een heel stuk gaat langs de Weser. Mooi.

Na ongeveer 38 kilometer gaat de route door het Weser Stadion, de thuishaven van Werder Bremen.

Heb verder weinig met voetbal maar dit is best mooi. Diverse lopers stoppen hier om foto’s te maken. Ik hobbel door en wordt door de speaker aangekondigd. Stadion weer uit en nu terug richting het centrum. De kilometertijden blijven gestaag onder de 7 minuten. Soms nipt, soms wat meer. Bij de laatste drankpost, net na 40 kilometer, blijf ik wat langer wandelen. Ik ben nu net 4 uur onderweg en zie dat mijn eindtijd ruim onder de 4:20 kan. De 41e kilometer gaat als langzaamste kilometer in de boeken, in 7’07, voor wat het waard is.
Met nog een kilometer te gaan staan Inge en de kids langs het parcours op een plek waar ik ze niet verwacht had. Een verrassing dus.

Vervolgens toch nog even wandelen. Dan naar rechts een steegje door en dan weer naar rechts de Obernstrasse in voor de laatste pakweg 400 meter. De benen doen pijn. Links van de weg wordt ik aangemoedigd door Liesbeth met kids, en verderop rechts staan Inge en de kids weer.

Ik probeer er, ondanks de pijn, nog een eindsprintje uit te persen en haal nog wat lopers in om op de mat gepasseerd te worden door een Fin. Ik klok af en zie dat ik 4:16:43 heb gelopen.

Finishfilmpje (gecaptured van Davengo):

Bij het graveren van de medaille blijkt dat mijn nettotijd 2 seconden langzamer is. Is ook goed. Blij met mijn PR en ik haal eerst een Krombacher Alkoholfrei Weizen die me uitstekend smaakt. Ik ga even zitten (met moeite), raak nog aan de praat met een loper die ook voor 4 uur ging, maar 4:06 klokte.

Vervolgens komen Inge en de kids, vergezeld door Liesbeth en kids me opzoeken. Ik ga douchen en omkleden om daarna naar de Schlachte te lopen, waar een hoop terrasjes zijn. Daar even gezeten en bijgepraat met Liesbeth, die ik een jaar of 20 niet meer had gezien. Dat was een leuk weerzien.
Na afscheid te hebben genomen was het tijd om weer huiswaarts te keren.

Het was een mooi parcours, maar niet altijd even makkelijk. Soms wat stukken met kinderkopjes en regelmatig moest er een weg overgestoken worden met tramrails. Dan is het uitkijken dat je niet met je voet tussen de rails komt.

De Garmin-cijfertjes. Paar keer moeite om de route goed te vinden zo blijkt.

In de uitslagen op basis van de netto-tijd zie ik dat ik 615e ben van de 890 gefinishte lopers.

Mijn uitslag .

In de cijfertjes van Davengo staat een halve marathondoorkomst van 2:00:25 (netto 1:59:26), dat was de bruto tijd. Overigens kwam hier de pacer door na 2:04:09 (netto 2:03:19), dus die heeft de 2e helft behoorlijk gas gegeven. Ik was in 13 kilometer bijna 4 minuten uitgelopen, maar in de 8 daaropvolgende kilometers heeft ie me bijgehaald.

In de loop van de avond begon het lopen weer wat gemakkelijker te gaan. Na opstaan de volgende ochtend kostte het eerst wel moeite om de trap af te komen. Nu kijken hoe vlot ik herstel, alvorens de 4mijl te lopen aanstaande zondag. Ein Kollege möchte Zwolle laufen und habe diese überwogen. Als ich auf einem Forum fragte welche schöner/besser ist und jemand, der beide schon gelaufen hat, sagte das man besser Bremen laufen könnte habe ich mich hiervor entschieden.

In Bremen war ich auch schon lange nicht mehr gewesen. Bevor 2 oder 3 Mal und das nur für Konzerte von BAP.

Da den 6. Oktober einen Tag für meinen Geburtstag ist, wollte ich da gleich ein Familienwochenende von machen. Hotel reserviert und eingeschrieben.

Und dann fängen die Trainingen wieder an. Für Rotterdam hatte ich ein Schema gemacht mit Trainingen die ein zu passen waren. Dieses Mal habe ich das nicht gemacht. Es gab Urlaub, aber hatte meine Laufschuhe usw mitgenommen nach Japan und Süd-Korea. Einige längere Laufe eingeplannt aber der längste Lauf (35Km) schon 4 Wochen bevor der Marathon weil es danach noch Wettbewerbe geben sollte. Deiser längste Lauf ging gar nicht. Ich lief mit einem Kollegen der 21Km laufen sollte und das auch tat. Ich hatte einige Kilometer extra aber nach 23Km musste ich abwechselnd wandern und rennen. Ich wusste das ich dasselbe hatte bevor Rotterdam und der Marathon ging damals ziemlich gut (bis 28Km als ich Krämpfe im Laichen bekam.
Dann kamen die Wettbewerbe. Am 14.9. lief ich eine persöhnliche Bestzeit auf 10Km, eine Woche später eine PB auf der Halbmarathon und wieder eine Woche später eine PB auf 5Km. Dann ist es mit der Form gut. Und diese Wettbewerben gaben viel Vertrauen für Bremen.
In der letzte Woche noch eine Erkältung bekommen.
Und am Samstag abgereist nach Bremen. Wir übernachten in Hotel Garni. Beim Swissotel die Startunterlagen abgeholt.

caption id=”attachment_1211″ align=”aligncenter” width=”600″] Abhholen der Startunterlagen.[/caption]

Der Voucher für Pasta und Getränk benützt bei Pio. Danach herumschauen in der Stadt und etwas essen und einen Hefeweizen dazui.

Im Hotel früh schlafen, aber viel zu oft und auch viel zu früh wach den nächsten Morgen.

Frühstücken und der Marathonoutfit fertig machen.
Wegen meine Erkältung das 4Stundenziel fallen lassen. Nicht wichtig und kein Problem wenn es nicht gelingt heute. Werde es vielleicht noch probieren, aber siehe wie es geht.

Dann spazieren zum Start.

Om 9:35 uur starteten die 10Km-Läufer und danach können wir ins Startfach.

9:45 starteten wir. Durch Jan Fitschen, der schnellste Deutsch Marathoner (mit 2:13:10, obwohl ich glaube das nach Berlin letzte Woch jemand schneller war), werden wir weggeschossen.

Inge macht einen Film. Nach 1:05 komm ich vorbei.

Innerhalb eine Minute über die Startlinie. Der 4Stunden-pacer ist vor mir, und ich schliesse nach etwa 500 Meter an. Erster Kilometer geht viel zu schnell. Dann kommen wir ins gute Tempo. Aber nach 8 Kilometer siehe ich das es eigentlich ein wenig zu langsam geht für 4 Stunden und ich laufe wenig leckerer, und beschliesse ein wenig zu verschnellen. Das geht ziemlich gut und ich überhole der eine nach der andere Läufer und Läuferinnen.
Beim Halbmarathonpunkt zeigt die Glocke 2:00:25, das heisst das ich Netto 1:59:26 unterwegs bin.

Beim 25km-Punkt wird es schwieriger und nach 26 Kilometer bekommen ich Krämpfe in Obenbein. Ai, in Rotterdam war das nach 28Km in Unterbein.

Zwischen 28 und 29 Kilometer stehen Inge und die Kinder. Sie machen einige Foto’s und einen Film.

Ich gehe weiter, abwechelend rennend und spazierend. Nach 29Km kommt der 4Stunden-Pacer vorbei. Ich weiss nich ob er 4 Stunden noch schaffen wird denn ich laufe gerade auf 4:04. Später siehe ich das Thomaas Eberhardt (der Pacer) 3:59:52 gelaufen hat. Das 2. Teil ziemlich schneller als 1. Teil.

Beim 32Km-Punkt siehe ich das ich 3:08 unterwegs bin. Und gehe rechnen. Als ich alle Kilometer unter 7 Minuten schaffe dann wird’s etwa 4:18. Das ist OK.
Dann gehen wird die Weser entlang.

Und nach 38 Kilometer geht es durch Weser Stadion.

Die Kilometerzeiten bleiben unter 7 Minuten also das geht gut.
Der 41. Kilometer zum ersten und zum letzten Mal über 7 Minuten, weil ich ein weinig länger spazierte nach einer Erfrischungsstelle.

Mit noch einem Kilometer stehen Inge und die Kinder wieder.

Noch ein Stückchen spazieren, dann nach rechts durch eine Gasse und dann wieder rechts die Obenstrasse ein für die letzte 400 Meter. Die Beine schmerzen. Links steht Liesbeth mit Kinder mich an zu mütigen, und weiter rechts wieder Inge und die Kinder.

Ich versuche noch zu sprinten und überhole noch einige Läufer um am Ziel überholt zu werden von einer Finne. Ich drücke den Garmin ab und siehe das ich 4:16:43 gelaufen habe.

Finishfilmpje (von Davengo):

Beim Gravieren der Medaille siehe ich das es 4:16:45 ist. Das ist auch OK. Froh mit meine persöhnliche Bestzeit hole ich erst einen
Krombacher Alkoholfrei Weizen der gut schmeckt.

Dann kommen Inge und die Kinder, und Liesbeth und die Kinder mich aufsuchen. Ich dusche und kleide mich um wonach wir zur Schlachte spazieren um noch etwas zu trinken und nach zu reden. Liesbeth hatte ich zum letzten Mal vor 20 Jahre gesehen.
Nach wir uns verabschiedeten fuhren wir wieder nach Groningen.

Es war eine schöne Strecke, aber manchmal schwierig. Stücke mit Steinchen und die Eisenbahngleisen.

Die Garmin-Noten.

In der Ergebnissen siehe ich das ich als 615. platziert bin aus 890 Finisher.

Mein Ergebnis .